Taal van het Morgenlicht


Het kerkgebouw 'Het Morgenlicht'

De 'taal' van Het Morgenlicht: naam en symboliek. Een kerkgebouw is een ontmoetingsplaats: mensen ontmoeten elkaar, maar bovenal ontmoeten mensen hun God en wil God omzien naar zijn volk. Van deze ontmoeting wil ook Het Morgenlicht spreken.

Een gemeente ontmoet haar God:

Het gaat er dan niet aller­eerst om hoe ande­ren over een ge­meente spreken of hoe gemeen­teleden elkaar en zich­zelf zien. Voorop staat hoe God spreekt over zijn ge­meente. In de bijbel wordt zij aangeduid als een 'bruid' die voor haar man ver­sierd is. De kleur van Het Mor­genlicht sluit daar­bij aan: een wit gebouw, een witte bruid. God zal haar wit, rein maken! De overige kleuren willen een blijde, eigentijdse indruk geven. Doordat de doorzichtige overkapping voor de ingang doorloopt in de hal, wil het gebouw een open indruk geven zoals bij een open kerk past. De kerk­zaal zelf geeft veel meer een gesloten indruk, waarbij de licht­val van boven komt, vooral uit de lichttoren die als een vinger omhoog wijst: Verheft uw harten tot God...

God ontmoet Zijn gemeente:

Van het komen van God tot de mensen willen ook de kunstwer­ken in het kerkgebouw spre­ken. Wanneer gemeenteleden hun harten verheffen, dan worden zij zege­nend begroet:

Genade zij u en vrede van Hem die is (a)

en die was (b)

en die komt (c).

De boog boven de hoofdingang.
De God die is: aan het begin van deze wereld die wel de tweede wordt genoemd, bij Noach na de zondvloed, was er de regen­boog als teken. Ook in onze tijd is hij telkens te zien, zichtbaar zowel voor gelovigen als voor niet-gelo­vigen. Van­daar dat de grote toe­gangsboog die naar de regen­boog verwijst, al buiten voor het kerkge­bouw zichtbaar is.

Kunstwerk in de hal.
De God die was: Aan het begin van de eer­ste we­reld was er de schepping. Daarnaar verwijst het kunstwerk in de hal: het licht, Gods eigen licht, breekt zich in kleuren! De  tekst die erin ver­werkt is, spreekt daarvan en verwijst tegelijk ook naar de naam van het kerkge­bouw: En God zei: er zij licht en er was licht. Toen was het avond geweest en het was morgen ge­weest...

Kunstwerk links voorin de kerkzaal.
De God die komt: Wij verwachten een nieuwe we­reld, de derde wereld, bij de Wederkomst als het nieuwe Jeru­za­lem neerdaalt uit de hemel. Daarnaar verwijst het kunstwerk in de kerkzaal links van de preek­stoel. In Openbaringen 21 leest u de be­schrijving ervan. Allerlei elementen vindt u in het kunstwerk terug: vierkant, doorzichtig als glas, in het midden ont­springt een rivier die naar twee kanten stroomt, aan weers­zij­den daar­van het geboomte dat 12 maanden vrucht draagt, naar alle vier zijden de drie poor­ten... De tekst spreekt ook hier van het licht door de duisternis te ont­kennen: En er zal geen nacht meer zijn.

Het ronde raam met kruis.
Is er een groter wonder denkbaar dan dat God mensen wil ontmoe­ten? De verklaring daarvan - hoe onbegrijpe­lijk voor ons ook - ligt in Jezus Chris­tus. Naar Hem ver­wijst het ronde raam met het kruis, rechts van de preekstoel. De ring rond het hart van het kruis spreekt van oneindig­heid, eeu­wigheid. Kruis en op­stan­ding spre­ken van de ver­zoening en van de over­winning op de dood. De tekst op het kruis getuigt van de opstanding op de eer­ste dag van de week. Christus wordt in de bijbel ook wel het Morgenlicht genoemd. Om die reden en omdat de nieuwe dag gloort in het oosten waar de zon opkomt, is als naam voor het geko­zen: Het Morgenlicht.

(Ontwerp kunstwerken:

          Sybrand Steen, Amersfoort; uitvoering S. Steen en fa. Van Tetterode, Voort­hui­zen)